Din nefericire am crescut… si am ajuns la 59 de ani... si uitindu-ma in urma la viata mea, pot sa fac o harta… pot sa scriu o carte... si cred ca intr-o zi chiar am s-o fac - cu incidente, intimplari, situatii din propria mea viata, unde am fost carata in brate, sau de mina …unde fara indoiala - 100% am trecut biruitoare doar pentru ca El nu m-a lasat …nu m-a parasit… ci a fost credincios chiar si atunci cind eu n-am fost credincioasa…
Atunci… ma intreb eu ... pe mine insami… de ce aceasta stare de emotie gindindu-ma la ziua de miine? De ce lipsa de incredere? De ce lipsa de credinta? N-am invatat nimic din trecut? Nu trebuie sa-mi spuneti voi, ca stiu raspunsul...
E drept… uitindu-ne in urma, vedem clar fiecare pas facut …pina la deznodamint chiar - iar uitindu-ne in viitor… nu ne este totdeauna clar ce si cum. Dar Dumnezeu a promis ca nu ne paraseste… ca nu ne lasa …cu nici un chip... Daca am numa' un pic de minte… nu multa… pot sa ma oglindesc in trecut, ca sa ma luminez la fata cind ma uit in viitor… si pot spune linistita… "Domnul este Pastorul meu… nu voi duce lipsa de nimic !!!"
No comments:
Post a Comment